منبرک های روایی

(به بهانه آغاز ماه مبارک رمضان) مستحب است در هر شب ماه رمضان دو رکعت نماز در هر رکعت حمد و توحید سه مرتبه و چون سلام داد بگوید: سُبْحَانَ مَنْ هُوَ حَفِیظٌ لا یَغْفُلُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ رَحِیمٌ لا یَعْجَلُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ قَائِمٌ لا یَسْهُو سُبْحَانَ مَنْ هُوَ دَائِمٌ لا یَلْهُو پس بگوید تسبیحات اربعه را هفت مرتبه  و بعد از آن یک مرتبه بگوید سُبْحَانَکَ سُبْحَانَکَ سُبْحَانَکَ یَا عَظِیمُ اغْفِرْ لِیَ الذَّنْبَ الْعَظِیم پس ده مرتبه صلوات بفرستد بر پیغمبر و آل او علیهم السلام آنگاه پیامبر فرمودند: سوگند به آن که مرا به حق به پیامبری برانگیخت، خداوند برای هر رکعت، صد هزار فرشته می‌آفریند که برای او حسنات می‌‌نویسند و گناهان را از او محو می‌کنند و درجات او را بالا می‌برند و خداوند، پاداش کسی را به او می‌دهد که هفتاد برده آزاد کرده باشد. مفاتیح الجنان اعمال ماه رمضان و بحار الانوار جلد ۹۳ صفحه ۳۴۶ جهت نیاز به مطالعه نمازهای هر شبِ مجزای ماه مبارک رمضان اینجا را کلیک نمایید.  

داستانک پیرزنی بود که همیشه مسجدالنبی را در زمان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) جارو می کرد. با وجودی که مسجد ساده بود، ولی نظافت آن با این پیرزن بود. چند روزی، این پیرزن به مسجد نیامد. پیامبر از اصحاب پرسیدند: این پیرزن کجاست؟ اصحاب گفتند：او چند روز پیش از دنیا رفته است. پیامبر فرمودند：نباید به من خبر می دادید؟ عرض کردند：ما فکر نمی کردیم این مسأله اینقدر مهم باشه! پیامبر (صلی الله علیه و آله) با اصحاب بر سر قبر آن پیرزن رفتند. فرمودند الآن ایشان را در بهشت می بینم. پاداش کسی که مسجد را تمیز می کرد. قبل از ماه مبارک رمضان، سنت بسیار خوبی هست به نام غبارروبی مساجد. این فرصت را برای آماده سازی مساجد برای ماه رمضان غنیمت بدانیم.

(به بهانه نزدیکی به انتهای ماه شعبان)  اباصلت هروى روایت کرده است که: در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت حضرت امام رضا علیه السلام رفتم. حضرت فرمود که : اى ابو الصلت اکثر ماه شعبان رفت و این جمعه آخر آن است پس تدارک و تلافى کن در آنچه از این ماه مانده است، تقصیرهایى را که در ایام گذشته این ماه کرده‏اى و بر تو باد که رو آورى بر آنچه نافع است براى تو و دعا و استغفار بسیار بکن و تلاوت قرآن مجید بسیار بکن و توبه کن به سوى خدا از گناهان خود تا آنکه چون ماه مبارک درآید خالص گردانیده باشى خود را از براى خدا و مگذار در گردن خود امانت و حق کسى را مگر آنکه ادا کنى و مگذار در دل خود کینه کسى را مگر آنکه بیرون کنى و مگذار گناهى را که مى‏کرده‏اى مگر آنکه ترک کنى و از خدا بترس و توکل کن بر خدا در پنهان و آشکار امور خود و هر که بر خدا توکل کند خدا بس است او را  و بسیار بخوان در بقیه این ماه این دعا را «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ»؛ خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته، ما را نیامرزیده اى، در آن قسمت که از این ماه مانده، ما را بیامرز. آنگاه امام فرمودند: خداوند به احترام و عظمت ماه مبارک رمضان بنده های بسیاری را در ماه شعبان از آتش جهنم آزاد خواهد کرد. منبع : مفاتیح الجنان، اعمال آخر شعبان. این چند روز باقیمانده از ماه شعبان، را قدر بدانیم.

یکی از کتاب های بسیار مفیدی که برای جوانان نوشته شده است، کتاب «حکت نامه جوان» به قلم آیت الله ری شهری است. یکی از بخشهای این کتاب، پیرامون «اندیشیدن بسیار درباره لذتها و شهوات» است. این که کسی در ذهنش پیرامون مسائل شهوانی بسیار بیاندیشد، برایش آفت خواهد داشت. حضرت علی علیه السلام می فرمایند: «مَنْ کَثُرَ فِکرُهُ فی اللَّذّاتِ غَلَبَتْ عَلَیْهِ»؛ هر که زیاد درباره لذتها بیندیشد، آن لذتها بر او چیره شوند. [غررالحکم، ح ۸۵۶۴]   داستانک: امام صادق علیه السلام می فرمایند: روزی حضرت عیسی (علیه السلام) در جمع حواریون نشسته بودند. حواریون به عیسی علیه السلام عرض کردند: آموزگار راه هدایت! ما را از نصایح و پندهایت بهره مند ساز. عیسی علیه السلام: پیامبر خدا موسی علیه السلام به اصحاب فرمود؛ سوگند دروغ نخورید، ولی من می گویم سوگند – خواه دروغ و خواه راست نخورید. آنها عرض کردند: ما را بیشتر موعظه کن. حواریون از ایشان به حواریون فرمود : برادرم موسی میگفت :‌ زنا نکنید ولی من به شما میگویم : حتی فکر زنا نکنید ؛ زیرا فکر گناه مثل این است که در اتاقی آتش روشن کنند که اگر خانه را هم به آتش نکشد، دیوارها را سیاه میکند. [سفینه البحار، ج ۳، ص ۵۰۳]   کسی که فکر گناه می کند، کم کم قلبش سیاه می شود. وقتی از آیت الله العظمی بهجت(رحمت الله علیه) پرسیدند برای درمان وسواس های ذهنی چه کنیم فرمودند: بسیار ذکر «لاإله إلا الله» بگویید.

شما معمولا وقتی به پارچه فروشی می روید و می خواهید ببینید پارچه جنس خوبی دارد یا نه، پارچه را در مشت گرفته، فشار می دهید. اگر چروک برداشت می گویید جنس خوبی ندارد، اما اگر رهایش کردید و به حالت اولش برگشت می گویید پارچه خوبی است.   آدم‌ها هم همین طور هستند. آدم‌هایی که بر اثر فشارها و مشکلات، شیوه و اخلاق و رفتارشان عوض می‌شود و چروک بر می‌دارند اینها جنس خوبی ندارند.   ولی جنس پیامبر(صلی الله علیه و آله) خوب بود. خداوند در قرآن می فرماید: «إِنَّکَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظیمٍ»؛ (سوره قلم، آیه ۴) تو ای پیامبر دارای اخلاق بزرگی هستی. یعنی در یک فشار و یک سختی، زود به هم نمی ریزی.   ما هم باید اینطور صبور باشیم. در مشکلات سریع به هم نریزیم. چرا که در اغلب اوقات، وقتی مشکل تمام می شود، می بینیم دلمان صاف بوده و اینطور نبوده که با یک مشکل کوچک زود به هم بریزیم و چروک شویم.

(به بهانه عید سعید مبعث و انتخابات) پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرموده: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ»؛ من مبعوث شده ام تا مکارم الاخلاق را گسترش بدهم. (مکارم‏ الأخلاق، ص‏۸) مکارم الاخلاق یعنی  کسب هر فضیلت اخلاقی و دوری از هر رذیله اخلاقی. یعنی ما هر چیزی که خوب است را انجام دهیم و هر چیزی که بد است ترک کنیم. الان که نزدیک انتخابات است، ما از همیشه بیشتر به مکارم الاخلاق نیازمندیم. هر کدام از ما که می خواهیم به یک نفر رأی بدهیم، چه بسا یک نفر یا چند نفر را قبول نداشته باشیم. اما اجازه نداریم برای دفاع از کاندیدای خود دروغ بگوییم یا غیبت کنیم. مثلا وقتی می گویند نظرتان راجع به فلان کاندیدا چیست؟ اگر نمی دانیم واقعا بگوییم نمی دانم. سوادش را ندارم. یا وقتی می گویند کاندیدای مورد نظر شما در جایی، فلان حرف را گفت، سریع نگوییم نه نگفت، بگوییم اجازه بدهید تحقیق کنم ببینم گفته است یا نگفته است. مواظب باشیم آخرتمان را فدای دنیا نکنیم. خیلی از رئیس جمهورها آمدند و رفتند. ما مواظب آخرتمان باشیم. وظیفه ما این است که تحقیق کنیم و فرد اصلح را مشخص کنیم. اگر تحقیق نکنیم، اگر رأی ندهیم در آن دنیا باید جواب بدهیم.

(به بهانه شهادت امام موسی کاظم علیه السلام) داستانک: شخصی به نام مرزام، نقل می کند که: به زیارت مدینه مشرف بودم. در خانه ای که توقف کرده بودم خانمی بود که پیشنهاد ازدواج با وی را مطرح نمودم و او رد کرد. شب هنگام، دیر وقت به خانه بازگشتم. کسی که درب خانه را به رویم گشود همان کنیز بود. با دست بدن او را لمس کردم. او از مقابل من بسرعت دور شد و من داخل خانه شدم. صبحگاهان که محضر امام ابی الحسن موسی بن جعفر علیه السلام رسیدم. حضرت بدون مقدمه و ابتدا فرمودند: یا مرزام لیس من شیعتنا من خلاثم لم یرع قلبه. ای مرزام کسی که در خلوتها در قلبش ورع و تقوا و خداترسی نباشد، از شیعیان ما نیست. [بحار الانوار، ج ۴۸  ص ۴۵  از بصائر الدرجات]  

خداوند در آیه ۱۷ سوره مبارکه اعراف می فرمایند: «ثُمَّ لَآتِیَنَّهُمْ مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَیْمانِهِمْ وَ عَنْ شَمائِلِهِمَ». آنگاه از جلو رو و پشت سر و از طرف راست و چپ به آنان می تازم و بیشتر آنها را سپاسگزار نمی یابی.   شیطان قسم خورده است که از چهار طرف (روبرو، پشت سر، چپ و راست) به انسان حمله کند، اما چرا خداوند نمی فرماید شیطان شما را محاصره می‌کند؟ چهار جهت را بیان می‌فرماید؟ امام باقر (علیه‌السلام) می‌فرمایند: هر کدام از این جهات معنایی دارد: شیطان از مقابل آخرت را به فراموشی می سپارد. از پشت سر، ثروت اندوزی و بخل را بین مردم گسترش می دهد. از سمت راست، شبهه در دین ایجاد می کند و از سمت چپ، شهوات و منکرات را به انسان غالب می کند.

کسی که اهل ظلم به والدین بود به مرور زمان اگر دست به طلا بزند خاکستر می شود. هیچ چیز به اندازه ظلم به والدین انسان را عاقبت به شر نمی کند. هر چه می خواهید در دعای پدر و مادر است. چند روز دیگر روز مادر و عید نوروز است. نکند در شلوغی این روزها به مادرمان سر نزنیم. پیش مادرمان برویم و از او بخواهیم برایمان دعا می کند. نمازی که می خوانیم زمانی فایده دارد که پدر و مادر راضی باشند. در روایت است «هر کس به پدر و مادرش که به او ظلم کرده اند نگاه خشم آلود کند تا ۴۰ روز نماز و روزه اش پذیرفته نیست». پدر و مادری که الان پیر و زمینگیر شده اند یک روزی بانشاط بوده اند. عیدی عید که پدر و مادر می خواهند به نوه هایشان بدهند را ما باید تهیه کنیم، میوه و برنج و گوشتشان را هم ما باید بخریم.

عَنْ زُرَارَهَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ : جَاءَتْ فَاطِمَهُ (علیها السلام) تَشْکُو إِلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) بَعْضَ أَمْرِهَا فَأَعْطَاهَا- رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) کُرَیْسَهً وَ قَالَ تَعَلَّمِی مَا فِیهَا فَإِذَا فِیهَا “مَنْ کانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَلَا یُؤْذِی جَارَهُ ” …  حضرت صادق علیه السلام فرمود: فاطمه (علیها السلام )براى شکایت از جریانی نزد رسول خدا  (صلی الله علیه وآله) آمد، پس رسول خدا (صلی الله علیه وآله) جزوه ‏اى به او داد و فرمود: آنچه در آنست بیاموز، و (این ۳ جمله) در آن بود: هر کس ایمان به خدا و روز قیامت دارد باید همسایه را نیازارد …  [ الکافی، جلد‏۲، صفحه  ۶۶۷، باب حق الجوار ] در اهمیت همسایه همین بس که رسول رحمت صلی الله علیه و آله می فرمایند: حرمه الجار على الانسان کحرمه أمّه. حرمت همسایه بر آدمى همچون حرمت مادر است.[ الحیاه،ج۱،ص ۴۱۶] برخی همسایه داری خوبی ندارند:به عنوان مثال :درب منزل را نیمه شب محکم به هم می زند. ماشین را جلو پل همسایه پارک می کند. در پله ها طوری رفت و آمد می کند که همسایه اذیت می شود. آشغال را جلو درب همسایه می گذارد. از منزلش صدای آهنگ یا مداحی بلند است. اول صبح برای صدازدن اعضای خانه از داخل کوچه بوق می زند. مهمانی دیر وقت می گیرد و … کسانی که در خوابگاه های دانشجویی هستند محدوده شخصی شان کمتر است و همسایه های بیشتری دارند. هم اتاقی آنها، همسایه شان است. صدای خنده، مداحی، موسیقی بلند می شود همسایه شان اذیت می شود. نیمه های شب برای نماز شب ساعت کوک می کنند، هم اتاقی شان بیدار می شود. داستانک : یکى از مسلمین از اهالى مدینه ، همسایه بدى داشت که از آزار او در امان نبود، او به حضور رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد و از همسایه اش شکایت کرد و گفت :”من همسایه اى دارم که نه تنها خیرى از او به من نمى رسد، بلکه از شرّ و آزار او، آسوده نیستم .” پیامبر(صلی الله علیه و آله) به على (علیه السلام) و ابوذر و سلمان و یک نفر دیگر (که راوى مى گوید بگمانم مقداد بود) فرمود: به مسجد بروید و با صداى بلند فریاد بزنید: لاایمان لمن لایا من جاره بوائقه، “هر که همسایه اش از آزار او آسوده نباشد ایمان ندارد.” آنها به مسجد رفته، سه بار با صداى بلند، این دستور پیامبر (صلی الله علیه و آله) را به سمع مردم رساندند. امام صادق (علیه السلام) پس از نقل این داستان، با دست خود اشاره به اطراف کرد و فرمود: تا چهل خانه در چهار طرف، همسایه به حساب مى آیند. نکته ی مهم اینجاست که : خوب همسایه داری فقط این نیست که ما به همسایه آزار نرسانیم. امام کاظم علیه السلام  می فرمایند:خوش همسایگى تنها این نیست که آزار نرسانى، بلکه خوش همسایگى این است که در برابر آزار و اذیت همسایه صبر داشته باشى. [تحف العقول ص ۴۰۹] قسمت دوم روایت قسمت سوم روایت  

(به مناسبت ایام فاطمیه) در زیارت هایی که برای اهل بیت و خصوصا حضرت زهرا(سلام‌الله علیهم) می خوانیم، جمله «جَاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ» را می بینیم؛ ما شهادت می دهیم شما جهاد کردید و حق جهاد را انجام دادید. حال سوال اینجاست: اهل بیت(علیهم‌السلام) که همه جهاد نظامی نکردند؟ در بین چهارده معصوم تنها پیامبر(صلی‌الله علیه و آله)، حضرت علی(علیه‌السلام)، امام حسین(علیه‌السلام) و امام حسن(علیه‌السلام) جهاد نظامی کردند. بقیه ائمه و حضرت زهرا(سلام‌الله علیها) که جهاد نظامی انجام ندادند. پس چرا ما این جمله را برای ایشان می گوییم؟ در قرآن خداوند می فرماید: «فَلا تُطِعِ الْکافِرینَ وَ جاهِدْهُمْ بِهِ جِهاداً کَبیراً»؛ (سوره فرقان، آیه ۵۲) شما باید جهاد کبیر انجام دهید. جهاد کبیر جهاد نظامی نیست. مهم ترین مصداق جهاد کبیر، جهاد سیاسی است، جهادی که حضرت زهرا(سلام‌الله علیها) انجام دادند. حضرت زهرا(سلام‌الله علیها) با گریه خود، جهاد سیاسی انجام می دهند و کل حکومت آن دوران را به هم می ریزند. وصیت نامه ایشان جهاد سیاسی است؛ تشییع شان، تدفین شان، محل دفنشان هم جهاد سیاسی است.  جهاد سیاسی یعنی اینکه ما دشمن را از خودمان ناامید کنیم. جهاد سیاسی در سیره علما نیز دیده می شود. داستانک: در جلسه‌ای، فتحعلی‌شاه از میرزای قمی، صاحب قوانین، درخواست کرد که اجازه دهد دختر خود را به همسریِ پسر میرزا درآورد و رابطه‌ی خانوادگی برقرار گردد. آن جلسه بدون نتیجه پایان یافت. میرزا که از این پیشنهاد سخت نگران بود و این احتمال وجود داشت که مجبور شود و از روی ناچاری به این وصلت تن دردهد، دست به دعا برداشت و گفت: خداوندا، اگر بناست شاهزاده به همسری پسر من درآید مرگ جوانم را برسان. طولی نکشید فرزندش در حوض منزل غرق شد و از دنیا رفت. [سیمای فرزانگان رضامختاری، ص ۴۷۸]

برف وقتی شدید بیاید روی زمین نمی نشیند، برفی ماندگار است که آرام آرام بیاید. باران هم همینطور است؛ اول وقتی با شدت بیاید ضرر دارد بعد که آرام بیاید پرفایده است. امام علی (علیه السلام): «قَلیلٌ تَدُومُ عَلَیْهِ اَرْجی مِنْ کَثیرٍ مَمْلُولٍ مِنْه»؛ [عمل] اندکی که به آن ادامه می دهی، امید [سُود دهی] به آن بیشتر از کار بسیاری است که ملال آور [و غیر دائمی] است. اگر ما جایی برای سخنرانی نشستیم که در مورد نماز شب صحبت می کردند، در رابطه با دعای ندبه یا انفاق صحبت می کردند. ما یک روز، دو روز، یک هفته این کار را انجام دادیم، بعد سرد شدیم فایده ای ندارد. آن کار خیری فایده دارد که آرام آرام و دائمی انجام شود. مثلا قرار بگذاریم روزی ۱۰ بار «لا اله الا الله» بگوییم، این تاثیرش خیلی بیشتر است. یا مثلا یازده رکعت نماز شب را نمی توانیم بخوانیم اما یک رکعتش را می توانیم بخوانیم. فایده این بیشتر از این است که آدم یک هفته فقط نماز شب بخواند. یا همیشه قبل از خواب وضو بگیریم. همیشه نمی توانیم وضو بگیریم اما قبل از خواب وضو بگیریم. سه چهار تا کاری که برای نفسمان راحت تر است را شروع کنیم، بعد به آن اضافه کنیم. مثلا یک ماه می گذرد یک ذکر دیگر اضافه کنیم. یک سال می گذرد یک رکعت دیگر به نماز شبمان اضافه کنیم. آن موقع می بینیم بعد از ۱۵ تا ۲۰ سال توانسته ایم نفسمان را دست بگیریم وگرنه با یکبار انجام دادن فایده ندارد. اگر انسان کار کم و مستمر انجام دهد می بیند در امور خودسازی اش چقدر قوی خواهد شد.

راننده کامیونی تعریف می کند که قبلا انسان صالحی نبودم و اهل نماز و عبادات و … نبودم. یک بار از مشهد بار می بردم. وسط راه برف خیلی سنگین شده بود. کامیون از حرکت ایستاد و بعذ از نیم ساعت هم خاموش شد. هر کار کردم نتوانستم کامیون را روشن کنم. کم کم داشتم یخ می زدم. مرگم را جلو چشمم می دیدم. یاد سالها قبل افتادم. واعظی می‌گفت: مردم! شما شیعه اید و صاحب دارید. هر وقت در تنگنا قرار گرفتید متوسل به آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شوید که ان شاء الله حضرت کمک می‌کند. بی‌اختیار نام حضرت بر زبانم جاری شد. عهد کردم اگر نجات پیدا کنم و دوباره زن و فرزندم را ببینم، از گناهانی که آلوده‌اش بودم، دست‌ بردارم و نمازهایم را اول وقت بخوانم.   دیدم یک نفر داخل برفها به طرفم می‌آید، گفت: برو، پشت فرمان بنشین و استارت بزن. آرام سوئیچ ماشین را چرخاندم. موتور روشن شد. باور نمی‌کردم بهمین سرعت ماشین درست شده باشد. گفت: حرکت کن، برو! خواستم پولی بدهم، قبول نکرد. شیشه کامیون را تا آخر پایین دادم و گفتم: این که نشد! به پول و کمک من که احتیاج نداری، با مهارتی عجیب، ماشین را راه‌انداختی، از اینجا حرکت نمی‌کنم تا خدمتی کنم. باید این زحمت را جبران کنم. من از آن شوفرهای جوانمردم نه ناجوانمرد!  گفت: خیلی خوب! حالا که می‌خواهی به ما خدمت کنی، عهدی که با خدا بستی، را عمل کن. این، خدمت به ما است.  گفتم: من چه عهدی بستم؟  گفت: اول اینکه از گناه فاصله بگیری و دوم، نمازهایت را اول وقت بخوانی. می گوید من اصلا متوجه نشدم. گفتم: الان بروم، جلوتر می‌مانم. راه بسته است. گفت: دیگر ماشین شما خراب نمی شود. راه افتادم. تازه متوجه شدم به چه کسی قول داده بودم. وقتی به خانه برگشتم به زن و بچه ام گفتم ازین به بعد می خواهم آدم شوم و درست شوم. من به شخص مهمی قول داده ام. آثار و برکات نماز اول وقت ص ۸۳  با اندکی تلخیص این قول را ما هم به امام زمان (عج) بدهیم؛ که نمازهایمان را اول وقت بخوانیم و گناه نکنیم.

در کربلا امام حسین(علیه‌السلام) هرچه می گفتند هیچ کس گوش نمی داد. امام فرمودند: من می دانم شما را چه شده است. «ملئت بطونکم من الحرام»؛ شکم هایتان از حرام پر شده است. این ریشه کربلا است. اما ریشه شهادت حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) چه بود؟ زمانی که حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) به مسجد رفتند و آیه و روایت خواندند و استدلال آوردند مردم هیچکدام قیام نکردند. حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) در خطبه فدکیه می فرمایند: «اَلا وَقَد أری اَن قَد اَخلَدتُم اِلی الخَفضِ». امّا جز این نیست که به تن آسایی خو کرده اید. من می دانم مشکل شما چیست؟ مشکل شما این است که راحت طلب شده اید. چون راحت طلب شده اید حال جهاد و دفاع از حق ندارید. ایشان مردم را در مسجد به جهاد دعوت کردند.

(به مناسبت دهه فجر و نزدیکی ایام شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها) در چند روز گذشته بحثی پیرامون تاثیر انقلاب اسلامی در دین دار شدن مردم داشتیم؛ همان آرمانی که حضرت زهرا (سلام الله علیها) به خاطر آن به شهادت رسید. ان شاالله این انقلاب ذره ای است در مقابل اقیانوسی که در ظهور حجه ابن الحسن (عجل الله تعالی فرجه) اتفاق خواهد افتاد. یکی از علمای بزرگ وهابی؛ ربیع بن محمد، کتابی به نام «الشیعه الامامیه فی میزان الاسلام» در نقد انقلاب اسلامی و تشیع نوشته است. ایشان در صفحه ۵ این کتاب در مقدمه این جمله را بیان می کند: «آنچه باعث فزونی شگفتی من شده این است که برخی از برداران وهابی و فرزندان شخصیت های علمی و دانشجویان مصری که بارها در جلسلات علمی شرکت می کردند و بردارانی که ما به آنها حسن ظن داشتیم اخیرا به سراغ این مسیر تازه –یعنی تشیع- حرکت کرده اند و آن تحت تاثیر انقلاب ایران بوده است.»