منبرک صحبتهاي كوتاه

فعلا این مطلب ،پست اول و ثابت سایت است.

ادامه نوشته »

(به بهانه ۲۲ مرداد سالروز پیروزی تاریخی حزب الله لبنان بر رژیم غاصب صهیونیستی در جنگ ۳۳ روزه)

(به بهانه شهادت امام جواد علیه السلام)

اولین تاریخ درج در سایت: ۱۳۹۶/۰۵/۰۴

داستانک:

در صفحه ۳۹۲ کتاب «بانوی انقلاب خدیجه ای دیگر» در مطلبی با عنوان «جام زهری که امام نوشید» (به قلم علی ثقفی) به نقل از همسر امام آمده است:

هنگامی که خبر پذیرش قطعنامه را شنیدم از آقا سؤال کردم چرا شما خودتان مسئولیت پذیرش قطعنامه را به عهده گرفتید؟ چرا پیشنهاد آقای هاشمی را که گفته بود اجازه بدهید من اعلام کنم و تبعات آن را بپذیرم شما قبول نکردید؟

آقا به من پاسخ داد یعنی من قهرمان شوم و دیگری قربانی؟! خانم از خدا بخواه این آخر عمری در چنین جهنمی نیفتم.

گاه ما به خاطر اینکه محبوب بشیم و بعد از مرگ خاطرات خوبی ازمون نقل بشه دیگزان رو قربانی می کنیم.
مثلا رهبری اگر بخواهند محبوب شوند می توانند در صحبتهایشان ۴ تا بد و بیراه به دولت بگویند. آن وقت همه می گویند آفرین.
اما گاه وظیفه چیز دیگری است.

کتاب «نقدی علمی بر سند ۲۰۳۰» که اولین اثر علمی در نقد سند ۲۰۳۰ می باشد و چاپ اول آن نیز روانه بازار کتاب شد، برای چاپ دوم با مخالفت ارشاد مواجه شده است.

کتاب «نقدی علمی بر سند ۲۰۳۰» که پیش از این در سالگرد سخنرانی تاریخی مقام معظم رهبری (مدظله العالی) مبنی بر توقف اجرای سند ۲۰۳۰، توسط آیت الله رییسی، تولیت آستان قدس رضوی رونمایی شد، در ۷ فصل به مفهوم شناسی و بررسی حقوقی سند ۲۰۳۰ و اسناد مشابه و … می پردازد.

این کتاب که به قلم حجت الاسلام سید محمدحسین راجی و با همت بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد به چاپ رسیده و با استقبال گسترده دانشگاهیان و طلاب همراه بوده است، با مخالفت وزارت ارشاد دولت دوازدهم روبرو شده است.

وزارت ارشاد با ذکر ایراداتی عجیب که در نوع خود بی سابقه هستند از صدور مجوز خودداری کرده است.

در آدرس زیر پاسخ نویسنده کتاب به این ایرادات، خطاب به وزیر محترم ارشاد را می خوانید:

ممنوعیت نقد سند ۲۰۳۰ توسط دولت / توقف چاپ دوم کتاب «نقدی علمی بر سند ۲۰۳۰» توسط وزارت ارشاد

http://yon.ir/CD9Ms

چند وقت پیش در تلویزیون تبلیغی نشان می داد که جالب بود: مثلا خانمی داخل اتاق می آمد و می دید شوهرش خوابیده است. می گفت این چه وضعی است؟ چرا همیشه شوهرم خسته است؟

بعد دیدش عوض می شد می گفت شوهرم از صبح تا شب برای من کار می کند، خسته شده.

زندگی ما همان طوری ست که ما می بینیم.
دیدمان را باید درست کنیم. اگر دیدمان خوب باشد زندگیمان قشنگ می شود. اما اگر دیدمان دید سیاهی باشد، زندگیمان خراب می شود.

مثلا کسی که دیدش منفی است، تا بچه اش سر و صدا می کند می گوید ای بابا این چه وضعی است؟ تا کی قرار است شما وبال من باشید؟

ولی وقتی دید مثبت باشد می بیند بچه می دود، می گوید الحمدلله بچه سالم است، چه جنب و جوشی دارد.

داستانک:

دو بازاریاب کفش به جزیره پابرهنه ها رفتند.

اولی به رئیس کارخانه زنگ زد گفت اینجا کجاست مرا فرستاده اید؟ اینجا هزار نفر آدم هستند که کفش نمی پوشند.

دومی به رئیس کارخانه زنگ زد گفت مرا بهترین جای دنیا فرستاده اید. هزار نفر اند و هیچکدام کفش ندارند. هزار جفت کفش برای من بفرستید.

اگر دید ما به زندگی دید سیاهی باشد، بیچاره می شویم.
اما اگر دیدمان دید مثبتی باشد هم خودمان از زندگی لذت می بریم هم باعث می شویم دیگران از زندگی لذت ببرند.

ضرب المثلی هست که می گوید انسان به امید زنده است. این ضرب المثل درستی است.
تصور کنید کسی که کلا ناامید است، دو دقیقه کنارش بنیشینی حالتان از زندگی بد می شود.
در رابطه با همسرش صحبت می کند، شما فکر می کنید همسرش هیولاست. می گویی یعنی بدترین زن دنیا، زن توست؟ می گوید دیگر بدتر از زن من کسی نیست.
خوب بچه ها چطور؟ یکی از یکی بدتر.
کارت چطور؟ افتضاح، کی بتوانم از این کار نجات پیدا کنم.
ماشینت؟ همیشه خراب.
خانه؟ آغل موش.
وضع سیاسی؟ افتضاح
کشور؟ بدترین کشور دنیا
طوری صحبت می کند شما هم ناامید می شوید.

اما بعضی ها روحیه امیدواری دارند. چرا پزشکان می گویند بخش عمده ای از بیماری ها به خاطر مسائل روحی و روانی است.
روحی و روانی یعنی ما داریم مدام ناامیدی را تزریق می کنیم.
ما باید به #آینده #امیدوار باشیم.

به نسلمان و زندگیمان امیدوار باشیم.
خدا نکند کسی در زندگی مانند مگس باشد، از بین این همه جای سالم، مگس یک راست روی زخم می نشیند.

آدم مثل زنبور است. می گردد و یک گل عالی پیدا می کند روی همان می نشیند.

کسانی که امیدوارند خوب زندگی می کنند چه دوران گرانی چه ارزانی. چون اعتقاد دارند خدایی که خدای ارزانی است خدای گرانی هم هست.

کسانی هم که نا امیدند چه این طرف دنیا باشند چه آن طرف دنیا، چه سالم باشند چه بیمار، چه همسرشان خوش اخلاق باشد یا بداخلاق، کافیست در خیابان یک ماشین جلویشان بپیچد… شروع به ناله می کنند: این چه وضع رانندگی است؟ چرا چراغ قرمز شد؟

چرا بعضی از ما با همه چیز دعوا داریم؟ کمی آرام باشیم؛ امیدوار باشیم. کمی از زندگی لذت ببریم.

اگر پدر یا مادر ناامید باشند این ناامیدی به بچه هایشان سرایت می کند. می بینید بچه ها همیشه ناامیدند.

می گویی عزیزم درس بخوان. می گوید درس بخوانم که چه بشود؟
تا شغل خوب پیدا کنی.
حالا شغل پیدا کنم که چه بشود؟
خوب ازدواج کنی.
که چه بشود؟
که فرزند دار شوی.
که چه بشود؟

ایران در جام جهانی سه بازی انجام داد و سرافراز از جام جهانی خداحافظی کرد.
این سه بازی یک صحنه ای داشت که خلاصه چهل سال این کشور است. آن لحظه ای که مدافعین ما روی خط دروازه قرار گرفتند و آن طرفی ها از تیم حریف، هر کس می رسید به آنها لگد می زد. به هر حال نگذاشتند توپ گل شود.

این سرگذشت چهل سال این کشور است. چهل سال است این مردم دارند با چنگ و دندان از کشورشان دفاع می کنند. آن طرفی ها هم هر کدام می رسند، یک لگد می زنند. هر کس از در می رسد می خواهد کاری انجام دهد.

دشمن این را خوب می داند که تا زمانی که غیرت دینی باشد نمی تواند گل بزند، برای همین تمام هم و غمش این است که غیرت دینی را از مردم ایران و شیعه بگیرد.

شما ببینید هر مفهوم مقدسی که سراغ داشته باشید، دشمن آن را مورد هجمه قرار می دهد. شما پدر و مادر را مقدس بدانید آنها پدر و مادر را می زنند.
شما خانواده را مقدس بدانید، آنها خانواده را ضد تقدس می دانند. شما مرجعیت را مقدس می دانید، ولایت فقیه را مقدس می دانید، اهل بیت علیهم السلام، قرآن را مقدس می دانید،
هر چیزی را که مقدس بدانیم کار دشمن اینست که همان را بزند. برای اینکه غیرت دینی از ما گرفته شود.

مردم ما تا غیرت دینی داشته باشند دشمن نمی تواند کاری انجام دهد. اما خدا نکند این غیرت دینی از مردم گرفته شود، دیگر مردم نسبت به مقدساتشان بی تفاوت می شوند. آن موقع هر کس از در برسد یک فساد و جنایتی انجام می دهد.

توجه: این مطلب در هنگام جام جهانی ۲۰۱۴ گفته شد و حال به دلیل انتقال مطالب از وبلاگ به سایت ؛ در این قسمت قرار گرفت

فرق بین انسان و حیوان در چیست؟

تاریخ اولین انتشار ۹ مرداد ۱۳۹۴

حتما بازی ایران و اسپانیا را در جام جهانی دیدید. زور ایران به اسپانیا نرسید، اسپانیا قوی تر بود اما چرا مردم، ایران را تشویق می کردند؟
چون غیرت ویژه ای نسبت به تیم ملی دارند.

خاطرمان هست روز اول عید، مقام معظم رهبری مد ظله العالی جمله ای در حرم مطهر امام رضا (علیه السلام) فرمودند که همان طور که روی تیم فوتبال غیرت دارید روی کالای ایرانی هم غیرت داشته باشید.

بله در فوتبال زور ما به اسپانیا نرسید، همانطور که در تولید زورمان به ژاپن، فرانسه و آلمان نمی رسد. اما باید کالای ایرانی و داخلی استفاده کنیم.

چرا؟
چون می دانیم برای کشورمان و جوان هایمان مفید است.

یک نکته برای مسئولین و تولیدکننده ها: چرا مردم اینقدر از تیم ایران حمایت کردند؟

چون آنها هم باغیرت بازی کردند. تولیدکننده ها هم باید باغیرت کالا تولید کنند. نه اینکه یک جنس بنجل یا ماشین نامناسب را به بازار عرضه کنند و هزاران نفر با چیزی که آنها تولید کرده اند کشته یا متضرر شوند.

از این طرف مردم حمایت می کنند از آن طرف هم تیم ملی باغیرت بازی می کند. این دو باید کنار هم حفظ شود.

ایران-اسپانیا؛ ایران-آرژانتین؛ ایران-آمریکا / دل های ما به دنبال چیست؟

آیا واقعا نماز، انسان را از فحشاء و منکر باز می دارد؟